niepewność

Wyzbyłam się złudzeń. Zrozumiałam kilka rzeczy. Kilku nadal nie jestem pewna. I ta niepewność zżera mnie od środka. Powoli, ale skutecznie. Coraz gwałtowniej. Jakaś siła, która wpaja mi czarny scenariusz i każe w niego wierzyć. A ja tracę siłę i wolę walki. Bo łatwiej jest się poddać. Łatwiej jest uwierzyć w tą najgorszą wersję wydarzeń, której nawet nie jesteśmy pewni, i uciec w samotność, użalać się nad sobą. Czasem tak cholernie trudno być optymistą. Ale to nie ja. Ja nie chcę taka być. Chcę walczyć. Zawsze chciałam. Pozwoliłam sobie na chwilę słabości, która spowodowała, że się poddałam. Ale teraz wróciłam z nową siłą, z wolą walki, może nawet trochę mądrzejsza. Wiem już, że nienawidzę niepewności. Dlatego muszę wszystko wyjaśnić. A to może być ciężka próba. I zdaję sobie sprawę, że może być przegrana. Ale warto zaryzykować...

kochać

Tysiące w internecie definicji miłości. Kochać to znaczy, miłość to... Chyba każdy z nas przeczytał takich definicji co najmniej kilka. Ale wiecie co Wam powiem? Każdy kocha inaczej...

stop the clocks for you and me

darkness

In darkness he is all I see

wonders

    And I wonder... how does it feel to be you

jutro

Nie wierz tak ślepo w jutro. Zawsze powtarzamy sobie, że nadejdzie jutro. A co jeśli tak nie będzie? Nigdy tego nie wiesz. Co jeśli dla ciebie nie ma jutra? Będziesz żałować czegoś, co dziś zrobiłeś, powiedziałeś? A może, żeby się zmienić, musimy utracić wiarę w jutro? Utracić jutro...? I żyć. Żyć teraz. I dobrze. Doceniać, szanować, kochać, wybaczać, przepraszać. Być. Dla siebie i innych. Bla bliskich i obcych. Dla wrogów i przyjaciół. Nie robić nic, bo tak wypada, bo tak robią inni. Być sobą. Ale być dobrym. Ogromna walka wymagająca poświęceń, ale warta zachodu. Walka ze złem. Nie ze światem, nie z ludźmi. Walka ze złem, które czai się głęboko w nas. A może wcale nie tak głęboko...?


Jutro, jutro, jutro będę cię kochać

perfect

What makes your day perfect? Sometimes you need just one smile from one, special person to be happy. Sometimes such a normal, boring day becomes a perfect one. A day spent with people who are important to you can make your day perfect. Whatever you do. If you go on a gig or if you just stay at home and watch a movie, which you've already seen like 10 times... It doesn't matter. It doesn't matter what you do. What is important is that who are you doing this with. Watching a movie with your friends is nothing that special. But watching it with your best, real friends can be the best fun. Appreciate what people do for you. Appreciate even those fake friends, because they also learnt you something, didn't they? Everything what you experience in your life makes you who you are. I've read much about: friendship - what is it about? To me a real friend is a person who is always there for you when you need it. Who knows everything about you, and who is the first person to know when something happens. Who can in one second make your worst day better. A person who lets you be yourself and be comfortable with it. A person who is so similar to you and so different in the same time. A person that you don't even have to tell what did you do, 'cuz he/she was there with you. Perfect. This word can mean everything. But it'll always mean something else for each person. Think of it. What does it mean for you? than just start doing everything to make it real. 

for real friends!

yesterday

Yesterday... beautiful and lazy day.

Yesterday love was such an easy game to play ♥

zakończenie

Ostatnio przeczytałam takie oto zdanie: przyjaźń może zakończyć się miłością, ale miłość przyjaźnią nie. Bzdura. Moim zdaniem miłość może zakończyć się przyjaźnią, jednak wymaga to dojrzałości obojga partnerów. No bo pomyślcie! Przyjaciele znają się bardzo dobrze nawzajem. A miłość opiera się na przyjaźni. Ludzie zakochani spędzają ze sobą bardzo wiele czasu, wiele rozmawiają, przez co znają się bardzo dobrze. Czy takiej więzi nie można nazwać przyjaźnią?! Czasem zdarza się, że miłość po prostu się wypala. Ale czy to znaczy, że trzeba zerwać z tą osobą kontakt? Na początku to na pewno nie będzie łatwe. Zwłaszcza, jeżeli jedna z osób nadal kocha. A może to nawet lepiej? Jeżeli kogoś kochasz, to chcesz żeby był szczęśliwy, ale nie chcesz dać mu odejść. Jeżeli dwoje ludzi łączyła prawdziwa miłość, to myślę że mogą pozostać przyjaciółmi. A na pewno jest to warte zachodu.

so you stole my world

problemy

Każdy z nas ma problemy. Raz mniejsze, raz większe. Rodzinne, finansowe, miłosne, zdrowotne... Jedni większe, drudzy mniejsze. A potem znów na odwrót. Ale nie ważne, jak wielkie są nasze problemy, albo jak niewielkie. Każdy z nas potrzebuje poczuć, że dla kogoś nasz probem jest ważny. Potrzebujemy kogoś, kto weźmie nasz problem na poważnie nie zależnie od tego, czy jest to jakaś pierdoła, czy nie. Sama świadomość posiadania takiej osoby ułatwia zmaganie się z codziennymi problemami, podnosi na duchu, zapala płomyk nadziei na lepsze jutro.

if you don't know me by now, you will never know me

something

You can't even imagine, how I am worried about you. Every day, every minute, every second... I want to support you, whatever your decision is, but I also want to help you to do the right thing. Choose an option, that you won't regret. But what if you won't listen? Or what if you choose wrong because of me..? I feel soo useless. I don't know what to do. Confused. Irritated. Worried. Nervous. Negative thoughts running through my head. And then you say something, that puts back the light in my eyes. Again. As usual. Make my life better. Isn't it just like it supposed to be? Those moments, when you have no doubt. You're sure that this is exactly were you are supposed to be right now. That it's your place in this world so wrong. Hoping, that you'll never have to wake up from this dream...

forgiveness

Sometimes people don't even know, how hard for another person it was to forgive. Long months of lies, doubts... Sometimes this person wanted to close this chapter in her life, but couldn't do it. Many sleepless nights of thinking. Convincing yourself, that you can do it, you can finish this, but when it came to this, it was impossible. Impossible to stay angry at, to blame other person. While looking in her eyes feeling happy, smiling, forgetting about all matters, worries. And then... thinking, that the other person can't witness it... Can't stop worrying just because of your presence. It hurts, it is slowly killing you. You can't breathe, you can't sleep, your mind seems not your own. You try not to think about it, imagine, that it is not true. Trying to survive it, hoping, that something will change. And then comes a day, that you have enough of all this doubts, you're tired of waiting. You're ready to move on. And there are few options... Nothing changes, and you have to move on. There's also an option that something changes, and the other person reciprocates your feelings. Then you can choose: you move on, or you stay. If you stay, you have doubt, if you still feel something to that person. And you also have to forgive that person, 'cause it's obvious, that you blame him, that you're upset about all lies and doubt. If you leave, move on, you keep thinking what if I stayed, what if I gave him a chance, what if... At the beginning, none of those options seems good, but it can turn out a great decision. You just have to choose wisely...

I miss you... 

memories

Memories are often the only thing that is left from someone. Good and bad. Long and short. Happy and sad. People would like to have only good memories, and throw the bad ones away. But... is it the right thing to do (if we could..) ? Thinking of the bad memories, sad moments in our lives brings us pain, it is hard for us. But this is exactly what has made our personality. We just have to try think of the good moments, but still remember, that there were also the bad ones. We also have to remember not to stay to long in memories, not to think of them too much. It is easy to turn from remembering to consideration of the past, which is not a good thing. Focus on reality, on the present. And memories...? Keep them in your had, and come back to them sometimes.    They're helpful when you're feeling lonely, if your present is not arranging as you wished it was. But don't sink in them, 'cause it'd only make things worse...

inspiring... :)

is this love?

Many girls thinks, that they're in love with some guy. She meets him, he is handsome, funny, and nice. After a week they're a couple. Writing to each other on facebook, twitter or any other shit: I love you ;***** Adding photos while they're kissing, writing all day all night, but when they meet, there's nothing to talk about. I'm sick of that kind of "love"...  You can't love someone you don't even know! And you can't get to know someone in one week, especially if you don't even talk to this person face to face. In my opinion, it is not like you tell someone that you love him, because it is the right thing to do. Not even if he tells you that. You can't tell "I love" if you're not sure... You can hurt other person. And if you love someone... you'll know that. There'll be no doubt. You say goodbye to each other after 4 hours walk, you watch him walking away and already miss him. You know that today he's not coming, but when you hear the doorbell, you hope that it's him and you run to open the door. You've had a terrible day, and no one could make you laugh. And then you meet with him. The moment you see him, you are smiling. You're together and you feel like he came 15 minutes ago, while it's been 2 hours. When he's looking at you, holding you in his arms, kissing you, you feel like everything is perfect... Love is not by the internet, love is not for a month, love is not to be cool. Love is a very special feeling, that combines two people into one. That makes people happier. That helps to survive through all troubles. It's clean and strong. It's perfect...

life

You come up to this world so wrong, and it all starts... At first you learn how to move, sitting, walking, talking, etc. You grow up. Don't care about anything, the most important things: playing, eating, sleeping. Then you try to get to know this world and the people. Watching, asking. And then your life starts to get harder... You go to school, at first it seems cool and easy. More playing than learning. You make friends with other children. It is great! But someday... you start to argue with friends and parents, you're not doing well at school, you're frustrated, tired, angry... Parents, teachers tell you all the time, that you have to learn, that you won't find a job, that you don't care about anything... Everyone is telling you what to do. Then you go to a college. New people, new place. At the beginning you feel strange, but then ... You become a real student. Parties, alcohol, cigarettes, learning all night, but only a day before an exam. Getting up at 11 o'clock. You leave college and can't find a job. You finish working in a shop. You meet your ideal woman/man. Engage, than get married, have children... Great family! You find a better job. Everyone thinks, that you have perfect life, but you're not happy. You are bored of your life. Everyday you wake up, and think about all things you have to do today, and then think: why the hell am I doing this? You want to quit job, but what about money?! You can't live your live fully. You can't party when you want to, 'cause you've got kids, job... Everyday you worry, if you'll have enough money for the rest of the month. You are stressed, depressed, bored... and keep thinking if it makes any sense, but you can't find the answer. You love your wife/husband, your kids are lovely and cute, you enjoy your job. But on the other hand... You can't do whatever you want to, whenever you want to. You've got responsibilities, restrictions. You're expected to be reasonable, accountable. You have to do things you don't want to do very often. And then you think, that there are things worth living for... Worth every sacrifice. You think, that you're lucky, 'cause you've got people, who loves you, and who you love, 'cause you have a job, and you enjoy it (!), 'cause you see, that you want to sacrifice for your family and you want to be with them as much as you can. Every look into your beloved eyes makes you feel better, even after the worst day at work. Every hug from your children makes you smile. When you're lying in your bed, eyes opened in the dark room, feel your beloved body next to you, hear your children snoring in another room, you smile to yourself and fall asleep...

Fight for love everyday, because it is worth it...

addicted to love

When you're in a relationship, you're in love, you spend with the other person much time. It lasts long, long... and you get addicted to this person. Fact, that this person is next to you almost all the time is as natural as fact, that the sun is in the sky. You can't even imagine your life without him/her. You get addicted to fact, that someone is there to help you from your knees, to hug you, when you're a mess, to kiss you, when you feel lonely. You get addicted to love. But remember, that you can't stop to appreciate this...

szczęście

Często nie potrafimy docenić tego, co mamy. Ludzie w oparciu o pieprzone komedie romantyczne ( które i tak lubię ;d ) myślą, że ich życie jest nudne, szare. Martwiąc się tym, co nam się nie udało, tym, czego jeszcze nie mamy, tym, czy kiedykolwiek to zdobędziemy, nie zauważamy tego, co mamy tu i teraz. Rozpamiętując przeszłość omijamy teraźniejszość, zataczając tym samym błędne koło. Warto żyć chwilą, tym, co mamy, a nie tym, co chcielibyśmy mieć. Może i nie można mieć wszystkiego, ale czy uważacie, że nie można być szczęśliwym nie mając wszystkiego? Może i nie wszystko zawsze idzie tak, jakbyśmy tego chcieli, ale kiedy mamy osoby, które sprawiają, że nasze problemy wydają się małe i nie ważne, kogo to obchodzi?! Ludzi, z którymi rzeczywistość chowa się gdzieś na dalszy plan, przy których liczy się tu i teraz. Przy których uśmiechasz się mimo wszystko. Mimo, że twoje życie wali się . Docenić jest trudno. Ale świadomość, że w najgorszych chwilach masz kogoś, kto pomoże ci się z tym uporać jest wspaniała i warta każdego trudu. Dlatego żyjcie chwilą i cieszcie się tym, co macie, bo inaczej to stracicie....

ograniczenia

Zastanawialiście się kiedyś, o ile życie było by łatwiejsze, gdybyśmy nie mieli żadnych ograniczeń? Nie mówię tutaj o ograniczeniach stawianych nam przez rodziców, które (czy nam się to podoba, czy nie) są nam potrzebne. Chociaż i te czasami podchodzą pod tą kategorię.
Największym ograniczeniem jest czas... Kto, do cholery jasnej, powiedział, że w nocy jest czas na spanie, a w dzień na pracę, zabawy, itp. Pomyślcie! Noc jest taka piękna...
Gwiazdy, księżyc, które zawsze są na niebie ( choć nie zawsze widoczne) sprawiają, że czuję się malutka, ale jednocześnie napawają mnie spokojem.
Ciemność, jaka wtedy panuje, wcale nie jest wadą ( mówię to ja!! , a nie jestem wielbicielką ciemności). Powoduje ona wspaniałą atmosferę. Tajemniczość, adrenalina, ciekawość...
Cisza... Możesz spokojnie usiąść nad brzegiem strumyka i patrzyć w odbijający się w nim księżyc, i w spokoju pomyśleć.
Czy nie było by fajnie, gdybyśmy nie musieli się przejmować, że jest już za późno, żeby gdzieś pójść, żeby coś zrobić..? Nie przejmować się, że dziś już nie zdążysz czegoś zrobić, bo trzeba iść spać. Nie przejmować się, że następnego dnia musisz stawić się w określonym miejscu, o określonej godzinie...
Czas nam ucieka, czas nas goni. Czasu mamy za mało, lub za dużo. Zawsze jest źle... A co, gdyby nie było czasu...?